تازه‌ترین‌ها
ویدیو
14 August 2024
آواز افغانستان چگونه جوامع آسیب دیده را توانایی می بخشد تا صدای خود را به سمع نهادهای کمک کننده برسانند؟
اطلاعات بیشتر
داستان
13 March 2024
سرمایه گذاری بالای زنان افغانستان حیاتی تر از همیشه است
اطلاعات بیشتر
خبرنامه
21 February 2024
سازمان ملل متحد پس از زلزله‌های سال گذشته در هرات به 402.9 میلیون دلار برای بازسازی نیاز دارد.
اطلاعات بیشتر
تازه‌ترین‌ها
اهداف توسعه پایدار در افغانستان
اهداف توسعه پایدار یک فراخوان جهانی برای اقدام برای پایان دادن به فقر، حفاظت از محیط زیست و آب و هوای زمین و اطمینان از این است که مردم در همه جا می توانند از صلح و رفاه برخوردار شوند. اهداف سازمان ملل متحد در افغانستان عبارتند از:
خبرنامه
15 July 2024
IsDB and FAO Join Hands to Rehabilitate Irrigation Systems and Improve Rural Livelihoods in Eastern Afghanistan
Jeddah/Rome. - A targeted grant from the Afghanistan Humanitarian Trust Fund (AHTF) will provide key support to communities in eastern Afghanistan, through the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), improving food security by rehabilitating climate-resilient irrigation structures to boost wheat production and establish fisheries.The USD 3 million contribution is provided by the Saudi Fund for Development through the AHTF, which is established by the Organization of Islamic Cooperation and managed by the Islamic Development Bank, to support the people of Afghanistan.The amount, mostly spent on hard infrastructure, will be matched by FAO, making a total of USD 6.18 million available over the next two years for emergency and resilience activities in the eastern provinces of Laghman and Kunar. The matching funding by FAO will be used to stock and operate the fisheries, and to distribute wheat seeds and other crucial inputs, besides providing training.A main focus of the project is to restore three historical water canals in Eastern Afghanistan that date back to the last century and have presently lost much of their effectiveness.The project will rehabilitate 21km of canals in Nahr-e Karim, in Qarghayee district of Laghman, an area which provides many of the vegetables consumed in Kabul, as well as the Upper and Lower Sarkano canals in Kunar province, together about 18km.The canals were dug last century with pickaxes and shovels. Increasingly frequent flash floods have caused sedimentation and damage to canal intake, canal banks and side structures (canal outlets, cross-drainage structures etc.).Both canal systems currently service hundreds of hectares less than they were designed to and are susceptible to rapid further deterioration. Given the effects of climate change (longer dry and hot periods alternating with flash floods) it is urgent to rehabilitate these irrigation systems in densely populated areas.Funded by the IsDB-managed AHTF, these activities build both on FAO’s technical expertise in the field of Water Resources and Irrigation (WRI), and on FAO’s large-scale program to provide emergency relief to Afghan farmers.This timely funding by AHTF through the Islamic Development Bank and contributed by SFD will support communities in two of eastern Afghanistan’s key agricultural production areas. This support will not only address the populations’ immediate food security needs, but also take a holistic approach to solving the water problems which affect the area, laying the groundwork for more durable solutions and lasting improvements for food security and nutrition.With the help of local construction companies working under the supervision of FAO’s engineers, FAO will repair the canals to ensure irrigation to over 2 100 ha, benefiting around 10 500 households, at least 70 000 people.Of this group, 8 000 households will be directly supported with a wheat cultivation package, allowing them to grow enough wheat during at least three years to meet their family’s annual wheat requirements. Working in close collaboration with local communities, eight locations will be selected to establish fish farms. When operational, each fish farm is expected to produce 1.5 metric tons of fish per year, which at current prices is worth USD 6,000 – 7,000 on the market. The salary of a teacher, in comparison, is about USD 150 per month. Fish consumption will also improve nutrition within target communities.FAO engineers, hydrologists and technical specialists bring decades of experience in improving the collection and distribution of surface waters, critical skills in a drought-prone region such as Afghanistan.The project will draw on locally tested solutions, such as those pioneered by Dr. Tetsu Nakamura in Nangarhar, who brought 25 000 ha of land under cultivation by adapting old Japanese irrigation techniques to the culture and geography of the Eastern Region. FAO’s emergency relief program has reached 16 million people since it began in 2021, about half of Afghanistan’s rural population. It is designed to make farmers and rural communities self-sufficient, transitioning out of emergency assistance towards sustainable development by providing inputs and training. The improvements in Afghan food security have been noticeable: while 55% of the Afghan population was deemed to be in acute or emergency food insecurity in late 2021, by May 2024 that percentage had halved to 27% - despite the ongoing drought and economic crisis caused by the withdrawal of the international community after the Taliban takeover in August 2021.
1 of 5
نشریه
21 May 2024
برگه معلومات بشردوستانه و نیازهای اساسی بشری ۲۰۲۳
برگه معلوماتی ۲۰۲۳ بر نتایج به دست آمده با اقدامات مورد حمایت سازمان ملل در پاسخ به نیازهای بشردوستانه و اساسی بشری مردم در افغانستان متمرکز است. در جولای ۲۰۲۳، تیم کشوری سازمان ملل متحد چارچوب استراتژیک سازمان ملل برای افغانستان ( ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵) را به تصویب رساند و جایگزین چارچوب تعامل انتقالی قبلی خود (جنوری ۲۰۲۲ تا جون ۲۰۲۳) نمود. به عنوان یک چارچوب چند ساله، چارچوب استراتژیک سازمان ملل برای افغانستان اجازه می دهد تا بطور پایدار به نیازهای اساسی بشری مردم افغانستان در مقیاس بزرگ رسیدگی نماید و حجم قضایای بشردوستانه میان مدت و طویل المدت را کاهش دهد.
1 of 5
نشریه
18 April 2024
2023 UN Afghanistan Annual Results Report
The year 2023 has been one of tremendous challenges but also one of resilience and determination. In the face of adversity and multiple concurrent shocks, the people of Afghanistan have demonstrated remarkable courage and strength. This annual report serves as a testament to our ongoing commitment to the people of Afghanistan and our unwavering support for their journey towards peace, stability, and prosperity. It also reflects the tireless efforts of the United Nations and its partners to address the complex and multifaceted challenges facing the country. Due to the international assistance community’s concerted efforts, levels of support to Afghanistan remained significant. With our partners, we remained engaged despite unprecedented impediments that have shaken our core values and beliefs. In 2023, we continued to grapple with the challenges of upholding our core principles and values and simultaneously delivering on the imperative to assist people in need. The tremendous efforts and tenacity of all partners involved have shown the incredible creativity and perseverance of assistance partners who were determined not to leave the Afghan people alone. I am proud to be a representative of this extraordinary community. Afghans now mention access to food as their most pressing need. Unable to pay for or produce basic sustenance, millions face hunger and malnutrition. In 2024, an estimated 15.8 million people will experience crisis and emergency levels of food insecurity. The majority of the population is unable to procure basic needs such as healthcare, food, livelihoods, and housing. A Gallup poll found that 95 per cent of the population consider themselves to be suffering. Average life expectancy has been falling for the past five years. The Herat earthquakes and unprecedented large-scale returns from neighbouring countries have shown the disruptive impact of recurrent shocks and underscored the need for sustained international engagement and support. As we embark on the next chapter, in 2024, it is imperative that we remain steadfast in our commitment to the principles of human rights, gender equality, and women’s empowerment. We will continue to include women as key partners in our work, to provide assistance “by women, for women”, and to tirelessly work for equal access to education in line with the demands we hear from Afghans in all areas of the country. I would like to express my gratitude to the United Nations agencies, our partners from the International Financial Institutions such as the World Bank, the Asian Development Bank (ADB), the Islamic Development Bank (IsDB), bilateral and multilateral donors and assistance partners, non-governmental organizations, and all those who continue to support the people of Afghanistan. I further express my deep gratitude to our Afghan partners, especially the Afghan women, who remind us daily of our responsibility to assist and empower them as they lead the course for a better future for themselves and their children. Your dedication and perseverance inspire us all. Indrika Ratwatte Deputy Special Representative of the Secretary-General, Resident and Humanitarian Coordinator
1 of 5
نشریه
20 February 2024
Herat Earthquakes 2023 Post-Disaster Needs Assessment
The United Nations – together with the World Bank, the European Union, and the Asian Development Bank - has released a comprehensive Post-Disaster Needs Assessment (PDNA) report for Afghanistan's Herat Province, hit by devastating earthquakes in October 2023. The report highlights the scale of the disaster: direct physical damage up to US$ 217 million and losses reaching US$ 78.9 million. The assessment underscores an urgent need for US$ 402.9 million to support the critical recovery and reconstruction efforts in the province. Besides assessing damage, losses, and recovery and reconstruction needs, the assessment evaluates broader macro-economic and human impacts and proposes principles for a comprehensive recovery and reconstruction framework. It cautions about persistent widespread poverty, slow economic recovery, job scarcity, banking sector instability, adverse impact on mental health and wellbeing, and climate vulnerability, exacerbating Afghanistan's ongoing economic challenges. The PDNA emphasizes the critical need to transition from immediate humanitarian aid to long-term recovery. Recovery strategies should prioritize building community resilience, service restoration, earthquake-safe housing, livelihoods options, social protection, and access to basic services, especially for the most affected families. The PDNA supports principles of building back better, emphasising women's empowerment and reducing disaster risks and enhancing climate resilience. This first-of-its-kind, multi-partner joint assessment since August 2021 showcases an international resolve to address the needs of disaster-affected communities and support their recovery. The assessment – launched in October 2023 – relied on field data, publicly available information, and remote sensing analytics.
1 of 5
نشریه
02 July 2023
United Nations Strategic Framework for Afghanistan
The past several years have been extremely challenging for the people of Afghanistan. Already suffering from decades of conflict and instability, Afghanistan’s human rights, governance, humanitarian, and development situations deteriorated sharply after the Taliban takeover in August 2021. This transition impacted not only the political and security situations but also had particularly severe implications for human rights, gender equality, and women’s empowerment. The country’s economy contracted by about 30 per cent between 2020 and 2022. With 24.4 million people in need of humanitarian assistance and more than 9 in 10 living in poverty, the country is in the midst of a crisis on an unprecedented scale.
The United Nations and its partners recognize that humanitarian aid alone will not be enough to sustainably address the large-scale and increasing human suffering of the Afghan people in the medium and long term. As such, humanitarian efforts should be complemented and reinforced with interventions addressing basic human needs that aim to reduce the humanitarian caseload over time and support Afghans, particularly women, girls, and other vulnerable groups, to a) build resilience to shocks, b) sustain livelihoods, c) protect human rights and fundamental freedoms, d) strengthen social cohesion and build social capital, and e) preserve hard-won development gains achieved over the past two decades, including with regard to service delivery. This approach is also important for the identification and achievement of durable solutions to displacement caused by conflict, climate change, and sudden onset natural disasters.
In close consultations with our Member States, partners, and stakeholders, the United Nations Country Team (UNCT) has identified three complementary and mutually reinforcing joint priorities as it supports the basic human needs of the Afghan people.
Priority 1: Sustained Essential Services
Priority 2: Economic Opportunities and Resilient Livelihoods
Priority 3: Social Cohesion, Inclusion, Gender Equality, Human Rights, and Rule of Law
With the Humanitarian Country Team, the UNCT has also agreed on two collective outcomes: to 1) reduce food insecurity and 2) reduce maternal and child mortality rates. Partners across the humanitarian-development-peace nexus have agreed to work together toward these outcomes.
The United Nations Strategic Framework for Afghanistan articulates the UN’s approach to addressing basic human needs in Afghanistan. Anchored in the principle of leaving no one behind, the UN Strategic Framework prioritizes the needs and rights of those most vulnerable and marginalized, including women and girls, children and youth, internally displaced persons, returnees, refugees, ethnic and religious minorities, geographically isolated communities, sexual and gender minorities, the Kuchi community, persons with disabilities, human rights defenders, people who use drugs, and people living with and affected by HIV.
This Strategic Framework is an offer of assistance to the people of Afghanistan. Whether the UN can implement this framework depends in part on external factors, most notably on actions by the de facto authorities and on donor support. The UN expects to be deeply engaged in maintaining and expanding the access and operational space necessary for implementation.
1 of 5
داستان
13 March 2024
سرمایه گذاری بالای زنان افغانستان حیاتی تر از همیشه است
مردم افغانستان در سالهای اخیر با سختی های بسیار زیادی مواجه بوده اند. دهه ها منازعه در ترکیب با بلایای طبیعی و تاثیرات تغییر اقلیم باعث مشقت بسیار گشته است – خصوصا برای زنان، که حقوق شان به شکل قابل ملاحظه ای نادیده گرفته شده است. بحیث هماهنگ کننده مقیم ملل متحد و به نمایندگی از تیم ملل متحد در داخل کشور، من تعهد مان جهت حفظ تمرکز بالای تقویت سرمایه گذاری ها برای زنان در افغانستان را تکرار می نمایم – حمایتی که حیاتی تر از همیشه است.ارائه کمک ها به شکل واحد در افغانستان: صندوق وجهی خاصدر اکتوبر ۲۰۲۱، ملل متحد صندوق وجهی خاص برای افغانستان (STFA) را ایجاد نمود. تحت رهبری هماهنگ کننده مقیم، این صندوق وجهی قصد دارد تا ضرورت های بشری عاجل در سراسر کشور را برآورده سازد درحالیکه تلاشهای بشری درحال اجرا را تکمیل می کند. از طریق ادغام منابع، این صندوق وجهی مستقیما از آسیب پذیرترین افغانها حمایت کرده و به طور فعالانه از حقوق زنان پشتیبانی می نماید. از زمان ایجاد آن تا کنون، این صندوق وجهی ابزاری قدرتمند برای اقدام به هم پیوسته و بین نهادی بوده است. این صندوق توانایی های متنوع ۱۷ ایجنسی ملل متحد، صندوق های وجهی، و برنامه ها را یکجا ساخته و امکان کار به صورت مشترک را فراهم کرده است. این صندوق از راه حل های جامع محلی که از خدمات اساسی تا معیشت ها و مدیریت خطرات را تحت پوشش قرار می دهد حمایت به عمل می آورد. این صندوق از برنامه هایی که در راستای چوکات استراتژیک ملل متحد برای افغانستان ۲۰۲۳-۲۰۲۵ باشند حمایت می کند، که هدف از آنها ایجاد یک تغییر واقعی در زندگی مردم است. به حیث هماهنگ کننده مقیم، دفتر من و خودم نقش مهمی در پیشبرد این تلاش یکپارچه، با درنظرداشت پلان شریک ساخته شده در چوکات استراتژیک، ایفا می کنیم. در نقش خویش به عنوان هماهنگ کننده مقیم درکنار صندوق وجهی بشری افغانستان، منابعمان را برای فراهم آوری حمایتی که افغانها شدیدا به آن ضرورت دارند یکجا می سازیم، و از دوباره کاری های غیرضروری دوری جسته و تاثیر فعالیت های خویش را به حداکثر می رسانیم. رویکرد ما به شکلی طراحی شده تا انعطاف پذیر و سازگار با وضعیت همیشه در حال تغییر افغانستان باشد. تمرکز بالای زنان و دختران تیم ملل متحد در افغانستان از وجوه موجود جهت مقابله با مسائل پیچیده با رویکردی برای تقویت زنان بحیث عوامل تغییر مثبت استفاده کرده، و دقیقا با محدودیت های شدیدی که زنان و دختران در کشور با آنها روبرو هستند مقابله می نماید. تساوی جندر در مرکز کار ما قرار دارد. با وجود چالشهای بی پیشینه ای که زنان و دختران افغان با آنها مواجه هستند، ما از رویکرد "توسط زنان، برای زنان" پیروی می کنیم – در اولویت قرار دادن ابتکارات به رهبری زنان و فراهم آوری ابزارهای موفقیت برای ایشان. از سال ۲۰۲۱ تاکنون، این صندوق وجهی بیش از ۱،۶۷ ملیون زن در سراسر افغانستان را مورد حمایت قرار داده است. برای مثال، این صندوق وجهی ایجاد بیش از ۹۰ "خانه صحت فامیل" را ممکن ساخته است – کلینیک های محلی که قابله های محلی در آن کار می کنند و خدمات صحی ضروری در مورد سلامت باروری، صحت مادران، و صحت اطفال را ارائه می نمایند. دسترسی به این خدمات به زنان کنترول بیشتری بالای صحت، زندگی، و آینده شان می دهد.
فراتر از موضوع صحت، این صندوق وجهی از آموزش حمایت می نماید. نرخ باسوادی طبقه اناث در افغانستان به میزان نگران کننده 23 فیصد می باشد – که در مناطق روستایی حتی کمتر است. برای مبارزه با این مشکل، این صندوق وجهی برنامه های محلی که به آموزش سواد، شمارش اعداد، و مهارت های مختلف درآمد زایی میپردازند را مورد حمایت قرار می دهد. این ابتکارات باعث ایجاد فرصت ها، بهبود صحت، و کمک به مدیریت خطرات در جوامع می گردند. از آنجایی که استقلال اقتصادی برای زنان حائز اهمیت بسیار بالایی است، این صندوق وجهی تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط که در مالیکت زنان باشند را هدف قرار می دهد. با دسترسی به سرمایه، مهارت ها، و بازارها، تجارت هایی که زنان رهبری آنها را عهده دار هستند به برآورده ساختن نیازهای فامیل ها و تقویت اقتصاد کلی کمک می کنند. به شکل قابل ملاحضه ای، بیش از ۷۰ فیصد تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط که مورد حمایت این صندوق قرار گرفته اند از سوی زنان رهبری می شوند، که گواهی بر تاثیر سرمایه گذاری مستقیم می باشد. این مقدار نمایانگر بیش از ۳۲۰۰ تشبث می باشد که قادر به حفظ فعالیت خویش یا رشد آن و استخدام افراد بیشتر، به شمول زنان، در میان جوامع خویش هستند. بلایای طبیعی، همانطور که در دیگر نقاط جهان وجود دارند، فشار زیادی بالای افغانستان وارد می کند، و زنان را به صورت نامتناسبی متاثر می سازند. این صندوق وجهی زیرساخت های مقاوم در برابر اقلیم، همچون سیستمهای آبی، کلینیک ها، و پناهگاه ها را مورد حمایت قرار می دهد، به شکلی که زنان در خط مقدم تصمیم گیری بمنظور تضمین اینکه ضرورت های ایشان در اولویت قرار گیرند باشند. باز کردن درها، مقابله با چالش هافعالیت ملل متحد در افغانستان با چالشهای متعددی مواجه است، خصوصا محدودیت هایی که نقش زنان در سازمان های غیردولتی (انجوها) داخلی و بین المللی را متاثر می سازند. اما ما در تعهد خویش پابرجا هستیم. درحالیکه روشهایمان را با شرایط وفق می دهیم، در ارتباط با اصول اصلی خویش در مورد عدم تبعیض و سهم گیری معنادار زنان در پیشرفت کشورشان سازش نخواهیم کرد. سازمان هایی که زنان رهبری آنها را برعهده دارند همچون انجوها، تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط، و دیگر سازمان ها برای سهم گیری و رهبری زنان و دختران و ارائه خدمات اساسی به ایشان، خصوصا در شرایطی که افغانستان دارد، حیاتی می باشند. بنابراین، یک اولویت اصلی برای این صندوق وجهی در دوره زمانی ۲۰۲۴-۲۰۲۵ سرمایه گذاری بیشتر بالای تقویت زنان از طریق حمایت از این سازمان ها می باشد. تمرکز ما شامل راه حل های طولانی مدت برای اشخاص بیجا شده داخلی و عودت کنندگان و همچنین کمک برای بهبود وضعیت پس از زمین لرزه در مناطق غربی افغانستان می گردد. تعهد ما در قبال اهداف انکشاف دوامدار (SDGs) تزلزل ناپذیر باقی می ماند، خصوصا با درنظرداشت این که سرمایه گذاری بالای زنان و دختران نقشی بسیار مهم در تقویت دستاوردها در رابطه با تمام این اهداف بازی می کند. این صندوق وجهی خاص نشاندهنده این است که چگونه دفتر هماهنگ کننده مقیم می تواند ضرورت های عاجل و طولانی مدت را به هم پیوند زند در عین حالی که از تلاشها برای ایجاد صلح حمایت به عمل آورد. این دفتر کمک های فوری و راه حل های طولانی مدت را که از سوی خود جوامع پیش برده می شوند فراهم می آورد. گرچه پیشرفت هایی حاصل شده است، ما باید سرمایه گذاری ها بالای زنان را افزایش دهیم، درحالیکه متاسفانه حمایت دونرها نشانگر یک روند نزولی می باشد. من هر روزه از شجاعت مردم افغانستان، خصوصا زنانی که به شکل خستگی ناپذیر برای آینده ای بهتر مبارزه می کنند، الهام می گیرم. ملل متحد در تعهد خویش برای حصول اطمینان از اینکه زنان و دختران افغان قادر به بازپس گیری کامل حقوقشان باشند ثابت قدم باقی می ماند. دنیا باید در کنار ایشان ایستاده شود. این بلاگ نوشته معاون نماینده خاص ملل متحد، هماهنگ کننده مقیم و هماهنگ کننده امور بشردوستانه در افغانستان، آقای ایندریکا راتوات، است.
فراتر از موضوع صحت، این صندوق وجهی از آموزش حمایت می نماید. نرخ باسوادی طبقه اناث در افغانستان به میزان نگران کننده 23 فیصد می باشد – که در مناطق روستایی حتی کمتر است. برای مبارزه با این مشکل، این صندوق وجهی برنامه های محلی که به آموزش سواد، شمارش اعداد، و مهارت های مختلف درآمد زایی میپردازند را مورد حمایت قرار می دهد. این ابتکارات باعث ایجاد فرصت ها، بهبود صحت، و کمک به مدیریت خطرات در جوامع می گردند. از آنجایی که استقلال اقتصادی برای زنان حائز اهمیت بسیار بالایی است، این صندوق وجهی تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط که در مالیکت زنان باشند را هدف قرار می دهد. با دسترسی به سرمایه، مهارت ها، و بازارها، تجارت هایی که زنان رهبری آنها را عهده دار هستند به برآورده ساختن نیازهای فامیل ها و تقویت اقتصاد کلی کمک می کنند. به شکل قابل ملاحضه ای، بیش از ۷۰ فیصد تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط که مورد حمایت این صندوق قرار گرفته اند از سوی زنان رهبری می شوند، که گواهی بر تاثیر سرمایه گذاری مستقیم می باشد. این مقدار نمایانگر بیش از ۳۲۰۰ تشبث می باشد که قادر به حفظ فعالیت خویش یا رشد آن و استخدام افراد بیشتر، به شمول زنان، در میان جوامع خویش هستند. بلایای طبیعی، همانطور که در دیگر نقاط جهان وجود دارند، فشار زیادی بالای افغانستان وارد می کند، و زنان را به صورت نامتناسبی متاثر می سازند. این صندوق وجهی زیرساخت های مقاوم در برابر اقلیم، همچون سیستمهای آبی، کلینیک ها، و پناهگاه ها را مورد حمایت قرار می دهد، به شکلی که زنان در خط مقدم تصمیم گیری بمنظور تضمین اینکه ضرورت های ایشان در اولویت قرار گیرند باشند. باز کردن درها، مقابله با چالش هافعالیت ملل متحد در افغانستان با چالشهای متعددی مواجه است، خصوصا محدودیت هایی که نقش زنان در سازمان های غیردولتی (انجوها) داخلی و بین المللی را متاثر می سازند. اما ما در تعهد خویش پابرجا هستیم. درحالیکه روشهایمان را با شرایط وفق می دهیم، در ارتباط با اصول اصلی خویش در مورد عدم تبعیض و سهم گیری معنادار زنان در پیشرفت کشورشان سازش نخواهیم کرد. سازمان هایی که زنان رهبری آنها را برعهده دارند همچون انجوها، تشبثات بسیار کوچک، کوچک و متوسط، و دیگر سازمان ها برای سهم گیری و رهبری زنان و دختران و ارائه خدمات اساسی به ایشان، خصوصا در شرایطی که افغانستان دارد، حیاتی می باشند. بنابراین، یک اولویت اصلی برای این صندوق وجهی در دوره زمانی ۲۰۲۴-۲۰۲۵ سرمایه گذاری بیشتر بالای تقویت زنان از طریق حمایت از این سازمان ها می باشد. تمرکز ما شامل راه حل های طولانی مدت برای اشخاص بیجا شده داخلی و عودت کنندگان و همچنین کمک برای بهبود وضعیت پس از زمین لرزه در مناطق غربی افغانستان می گردد. تعهد ما در قبال اهداف انکشاف دوامدار (SDGs) تزلزل ناپذیر باقی می ماند، خصوصا با درنظرداشت این که سرمایه گذاری بالای زنان و دختران نقشی بسیار مهم در تقویت دستاوردها در رابطه با تمام این اهداف بازی می کند. این صندوق وجهی خاص نشاندهنده این است که چگونه دفتر هماهنگ کننده مقیم می تواند ضرورت های عاجل و طولانی مدت را به هم پیوند زند در عین حالی که از تلاشها برای ایجاد صلح حمایت به عمل آورد. این دفتر کمک های فوری و راه حل های طولانی مدت را که از سوی خود جوامع پیش برده می شوند فراهم می آورد. گرچه پیشرفت هایی حاصل شده است، ما باید سرمایه گذاری ها بالای زنان را افزایش دهیم، درحالیکه متاسفانه حمایت دونرها نشانگر یک روند نزولی می باشد. من هر روزه از شجاعت مردم افغانستان، خصوصا زنانی که به شکل خستگی ناپذیر برای آینده ای بهتر مبارزه می کنند، الهام می گیرم. ملل متحد در تعهد خویش برای حصول اطمینان از اینکه زنان و دختران افغان قادر به بازپس گیری کامل حقوقشان باشند ثابت قدم باقی می ماند. دنیا باید در کنار ایشان ایستاده شود. این بلاگ نوشته معاون نماینده خاص ملل متحد، هماهنگ کننده مقیم و هماهنگ کننده امور بشردوستانه در افغانستان، آقای ایندریکا راتوات، است.
1 of 5
داستان
13 December 2023
نمایش حقیقت و شفافیت کمک: مشارکت رسانه های محلی و سازمان ملل متحد در افغانستان
سازمان ملل متعهد به ارائه خدمات حیاتی، تقویت فرصت های اقتصادی، ترویج برابری جنسیتی، حفاظت از حقوق بشر و ارائه کمک های بشردوستانه در افغانستان است. با تشدید حمایت سازمان ملل از مردم افغانستان، اطلاعات نادرست و انتقادهای بی اساس در مورد این سازمان شروع به پخش کرد. در عصر دیجیتال امروزی، اطلاعات نادرست می تواند به سرعت منتشر شود و منجر به سردرگمی و از بین رفتن اعتماد شود. دفتر هماهنگی مقیم سازمان ملل متحد در افغانستان اهمیت مقابله با روایت های نادرست را تشخیص داد و ماموریت های مشترک را با رسانه ها و خبرنگاران محلی آغاز کرد تا تأثیر کار سازمان ملل را بر زندگی روزمره مردم افغانستان برجسته کند
افغانستان تقریباً 43 میلیون نفر جمعیت دارد که کمتر از نیمی از آنها به طور فعال در پلتفرم های رسانه های اجتماعی درگیر هستند. با توجه به اینکه بیشتر اطلاعات مربوط به برنامه های سازمان ملل به صورت آنلاین منتشر می شود، ارتباط با مردم افغانستان یک چالش قابل توجه است. با این حال، تقریباً هر خانواده در افغانستان یک تلویزیون یا حداقل یک رادیو دارد. با شناخت این چشم انداز رسانه ای، دفتر هماهنگی مقیم سازمان ملل متحد در افغانستان یک تصمیم استراتژیک برای همکاری با شبکه های رادیویی و تلویزیونی محلی اتخاذ کرد. این مشارکت شامل انجام بازدیدهای ساحوی مشترک از سایت های مختلف پروژه سازمان ملل، تسهیل دسترسی مستقیم برای نمایندگان رسانه ها و خبرنگاران برای تعامل با ذینفعان کمک های سازمان ملل بود. در نتیجه، این رویکرد انتقال دقیق، واقعی اطلاعات مربوط به فعالیت‌های سازمان ملل را از طریق کانال‌های رسانه‌ای مختلف به جامعه تضمین می‌کند.
در اوایل نوامبر، بسیاری از افغان‌هایی که از پاکستان بازگشته بودند، در شرایط بدی قرار گرفتند که چالشهای بشردوستانه در افغانستان را تشدید کرد. آژانس‌های سازمان ملل بازدیدهای رسانه‌ای از منطقه مرزی را برای افزایش آگاهی از خدمات بشردوستانه برای عودت‌کنندگان هماهنگ و تسهیل کردند. در مجموع 10 رسانه محلی به طور فعال در این بازدید میدانی شرکت کردند و دسترسی مستقیم برای درک بهتر تلاشهای بشردوستانه سازمان ملل به دست آوردند. همزمان، رسانه های محلی مانند طلوع نیوز، آریانا نیوز، آژانس خبری پژواک، و کلید به اطلاعات دست اول، حقایق ملموس و ارقام مربوط دسترسی مستقیم پیدا کردند. این دسترسی آنها را قادر می سازد تا تصویری واقعی از حمایت های بشردوستانه قابل توجهی که از عودت کنندگان ارائه می شود، با تمرکز ویژه بر زنان و کودکانی که 80 درصد از پرونده های عودت کنندگان را تشکیل می دهند، به تصویر بکشند.
قدرت همکاری با رسانه ها
یک روزنامه نگار از بلخ، یکی از ولایت های شمالی افغانستان گفت: «این اولین مأموریت ساحوی مشترک من با سازمان ملل بود که به تهیه گزارشی متناسب با مخاطبان محلی من اختصاص داشت. یکی از همکاران روزنامه نگارش با تأمل در این تجربه اظهار داشت: «این فرصت نگاه اجمالی بی نظیری به سایت های پروژه ارائه داد و ما را قادر ساخت تا به طور مستقیم از تأثیر ملموس خدمات بشردوستانه سازمان ملل گزارش دهیم. چنین تلاشهای هماهنگی برای تقویت دسترسی بهتر به اطلاعات ارزشمند است و ما امیدواریم که در آینده به همکاری ادامه دهیم.»
سازمان ملل متحد در افغانستان متعهد به حمایت از شفافیت و پاسخگویی در تلاش های کمکی خود با هدف ایجاد چشم انداز رسانه ای مسئولانه و ایجاد تأثیر سازنده بر زندگی مردم افغانستان است. تضمین دسترسی به اطلاعات تایید شده و قابل اعتماد یک حق اساسی است و تلاش های مشترک با رسانه ها نقش اساسی در تقویت ادراک عمومی و کاهش انتشار اطلاعات نادرست و نادرست دارد.
چنین ابتکارات هماهنگ شده ای در ارتقای محیطی که در آن اطلاعات دقیق غالب است، بسیار مهم است و به ذینفعان قدرت می دهد تا داستان خود و همچنین جامعه افغان را با بینش واقعی برای تقویت اعتماد در تلاش های بشردوستانه بیان کنند.
1 of 5
داستان
15 August 2022
یک سال پس از تسلط طالبان: ما نمی توانیم آینده افغانستان را نادیده بگیریم و به آن پشت کنیم
یک سال پیش، چند روزقبل ازتسلط طالبان، از پرورشگاهی در ولایت کندز شهری در شمال افغانستان دیدن کردم. و در آنجا با دختر جوانی که یک روز قبل در پی درگیری شدید بین نیروهای امنیتی افغان و طالبان تمام خانواده اش را از دست داده بود، صحبت کردم و از شنیدن این خبردلم شکست. گرچه او به کمک و حمایت ملل متحد از هر خطرآنی مصئون بود و به غذا، سرپناه و دیگر نیازهای حیاتی دسترسی داشت، اما من می دانم که نیازهای او و سایر کودکان آسیب‌پذیر در سراسر افغانستان بیشتر از آن است. و مشکلاتی که جوامع آنها با آن روبرو هستند نیز خیلی پیچیده است.
با گذشت یک سال، این چالش ها به صورت واضح افزایش یافته اند و تلاش های ما برای ساختن آینده بهتر برای تمام کودکان به شمول دختری که سال گذشته در کندز دیدم، جدی تر شده است. از تابستان گذشته زمانیکه طالبان در حال پیش روی به سوی کابل بودند، مقیاس رنج ومشقت از گرسنگی گرفته تا فقر مزمن و سایر پدیده های منفی رو به افزایش است و توان مردم در مقابله با آن در بسیاری از مناطق افغانستان سخت تر شده است.
در حال حاضر نیم از جمعیت کشور زیر خط فقر قرار دارند. نزدیک به ۲۳ میلیون نفر امنیت غذایی ندارند که بسیاری از آنها به شدت دچار کمبود غذا هستند و درضمن بیش از ۲ میلیون کودک از سوء تغذیه رنج می برند. درجون ۲۰۲۲ زمین لرزه ای به بزرگی ۵.۹ ریشتر مناطق مرکزی افغانستان را لرزاند و بیش از ۱۰۰۰ نفر را کشت و جوامع از قبل آسیب پذیر را به مشکلات جدی ربرو ساخت.
من خاصتا نگران آنعده از زنان و دختران افغانیکه وضعیت زندگی شان پس از به قدرت رسیدن طالبان به صورت نامعلومی تغییر کرده است، می باشم. از پانزدهم اگست سال گذشته بدینسو، ما شاهد عقبگرد قابل توجهی درزمینه حقوق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آنها بوده ایم و در ضمن نگران تشدید محدودیت های رفتاری و جنسیتی علیه آنها هستیم. بدون حق تحصیل، کار و آزادی تحرکات ، زنان اکنون به طور فزاینده‌ای خودرا درحاشیه میبینند.
با شروع تحولات در سال گذشته، سازمان ملل متعهد شد تا در افغانستان بماند و برای مردم این کشور خدمت کند. تحت چارچوب تعامل انتقالی سازمان ملل متحد برای افغانستانTEF))، سند چارچوب استراتژیک فراگیر که کار تیمی ملل متحد در افغانستان را هدایت می کند، ما توانسته ایم با استفاده از ارایه خدمات ضروری دوامدارو حفظ سیستم های کلیدی جامعه، جان انسان ها را نجات دهیم. تنها در شش ماه اول سال جاری، ما با نوعی کمک های بشردوستانه را به ۲۲.۹ میلیون نفر رساندیم که این رقم ۹۴درصد از کل ۲۴.۴ میلیون افرادی نیازمند را شامل می شود. از خانواده‌های آسیب‌پذیر با ارایه کمک‌های حیاتی و غذایی - از سهم کمک های که برای حالات اضطراری در نظرگرفته شده بود حمایت نمودیم. درضمن کمک های فصلی، وسایل کشاورزی و مکمل‌های تغذی، مراقبت های صحی، سرپناه اضطراری و اقلام غیرغذایی، آب و حفظ الصحه (WASH) و کمک‌های حفاظتی را نیز به این خانواده های فراهم نمودیم.
با وجود رسیدگی و پاسخگویی بی سابقه ما به این مشکلات، هنوزهم نیازها در سراسر افغانستان بصورت گسترده باقی مانده اند. میزان ناامنی غذایی، فقر و بدهی حتی اگر ریشه آن به دهه ها یا مدت‌ها قبل از ۱۵ اگست ۲۰۲۱ از اثر بی توجهی وعدم انکشاف در خدمات عامه و زیربنا های کلیدی برگردد بازهم این مشکلات از زمان بازگشت طالبان به قدرت بدینسو بیشتر افزایش یافته است.
زندگی مردم عادی افغانستان بدون دسترسی به خدمات مانند مراقبت های صحی خوب، سیستم بانکداری درست و سکتور کشاورزی قابل تغیر هیچگونه پیشرفتی نخواهد داشت. مردم افغانستان شایسته یک تعهد جدی و سرمایه گذاری پایدار برای آینده خود هستند، به همین دلیل است که یک سال پس از تسلط طالبان، ما تلاش های خود را جهت تقویت بخش های اساسی جامعه افغانستان با اغاز از اقتصاد، دوبرابر ساخته ایم.
در روشنی با اهداف تعیین شده در چارچوب تعامل انتقالی، ما دربهبود هرچه بیشتر اقتصاد از پایین به بالا، گسترش مشارکت اقتصادی زنان و ایجاد بیش از دو میلیون شغل جدید تمرکز خواهیم کرد. خانواده ها میتوانند با داشتن یک منبع درآمدی دوامدر از فقر و گرسنگی بی پایان رهایی یابند و وابستگی شان به کمک های بشردوستانه نیز اهسته اهسته کاهش خواهد یافت. برگشت کامل زنان به وظیفه برای تغیردر اقتصاد افغانستان ضروری است، به همین دلیل است که ما سخت تلاش می کنیم تا از کار تحت رهبری زنان حمایت کنیم و فرصت های کاری برای زنان را در سراسر کشور گسترش دهیم.
از آنجایی که اکثریت مردم افغانستان در دهات و قریه جات زندگی می کنند، ما باید با تقویت سیستم های کشاورزی-غذایی و ایجاد روابط قوی تر میان کشاورزان، تولید کنندگان مواد غذایی و بازارهای محلی، توجه خاصی روی بهبود اقتصاد کشاورزی داشته باشیم.
تیم های ما در ادارات ملل متحد در حال حاضر این روش را در مناطق روستایی در سراسر افغانستان، از جمله در برخی از مناطق آسیب دیده از زلزله های اخیر، تطبیق می نمایند. در اوایل این ماه، سفری به مناطق زلزله زده در جنوب شرقی افغانستان داشتم، یکی از مردان جوانی را که درانجا ملاقات کردم، یک یادداشت دست نویس به من داد که در آن درخواست های ضروری برای قریه اش را ذکرکرده بود: ما به آب پاک، خانه، تعلیم، بهداشت، سرک و وظیفه نیاز داریم. این پیام به ملل متحد روشن بود: اکنون با این درخواست های ساده از ما حمایت کنید و ما در اینده بهتر می توانیم از خود در برابر این بی ثابتی ها حمایت کنیم.
همانطور که ما به پیش در حرکت هستیم، به کارکردن برای بهبود زندگی مردم در افغانستان از جمله زنان و دختران ادامه خواهیم داد. تابستان گذشته زمانی که طالبان به قدرت بازگشتند، ما به سرعت ارائه خدمات صحی، آموزشی و حفاظتی ضروری را برای زنان و دختران افزایش دادیم. ما این خدمات را در ماه‌های اخیر گسترش داده‌ایم و درضمن در کابل مکان های صحی جدید را برای زنان جهت دسترسی آنها به حمایت های روان درمانی باز کرده ایم. تیم‌های صحی سیار را جهت رسیدگی به زنان و کودکان آسیب دیده از زلزله های اخیر افزایش داده وبرنامه‌های آموزشی بیشتر را از طریق مراکز توانمندسازی برای زنان بیجا شده و عودت‌کننده راه اندازی نموده ایم.
باوجود هرگونه بی ثباتی و وضعیت نا هنجار، ما نیاز های زنان و دختران را درمحراق تلاش های خود قرار خواهیم داد و کار خواهیم کرد تا اطمنیان یابیم که آنها دوباره به وظیفه و کارخود برگشته اند و دوباره به مکتب می روند و توانایی این را دارند تا حق خود برای زندگی آزاد و برابر را از سر گیرند.
با فکر کردن درمورد همین روز (۱۵ اگست( سال گذشته، من به حمایت که ادارات ملل متحد به مردم افغانستان فراهم نموده اند و تلاش هایی که برای جلوگیری از بعضی از ناخوشایندترین سناریوهایی که حتی ازعملی شدن آن می ترسیدیم از خود نشان داده اند، افتخار می کنم.
با احساسات و انگیزه عمیق بنابر واقعیت های موجود، چالش های پیش رو را دیده و ماموریت خویش در افغانستان را ادامه می دهیم تا اطمینان حاصل نمایم که هر فرد در افغانستان از جلمه اطفال مثل دختر کندزی که در بالا ذکر است، بتواند برای آینده خود پلانگذاری نموده و یک آینده با عزت داشته باشند.
1 of 5
داستان
08 March 2022
با زنان و دختران افغان آشنا شوید که هر روز به ما انگیزه کار میدهند
شکریه که یکی از اعضای فعال جامعه خود تا آگست ۲۰۲۱ بود و اکنون در صف غذای توزیع شده توسط برنامه جهانی غذا ایستاده است، چنین می گوید: «من قبلا استاد پوهنتون بودم، اکنون بیکار هستم.» محدودیت های مربوط به حقوق زنان، مانند حق کار، بسیاری از زنان مانند شکریه را وادار می کند تا برای اولین بار در زندگی خود برای دریافت غذا به صف ایستاد شوند. این امر به خوبی تغییر چهره گرسنگی در افغانستان را به نمایش می گذارد.
هیچ کس نباید برای دریافت غذا در صف ایستاد باشد، اما زمانی که برای این امر ضرورت باشد، سازمان ملل متحد حضور دارد تا اطمینان حاصل کند که مردم آنچه را که برای رهایی از فقر و رسیدن به یک زندگی بهتر نیاز دارند را دارا می باشند. در روز جهانی همسبتگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند شکریه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
حدود 35 درصد معلمان در افغانستان زن هستند. در حال حاضر فقط گاهی اوقات معاشات آنها پرداخت می شود - یا مانند مورد شکریه، اصلاً پرداخت نمی شود. هیچ صلح پایدار، بهبودی یا ثباتی بدون سهم گیری و مشارکت فعال زنان در کشورشان امکان پذیر نیست.
داکتر راضیه تنها داکتر زن از میان ۴ داکتر موجود در بخش کووید-۱۹ یک شفاخانه در کابل است. شفاخانه های کووید -19 شفاخانه های تحت حمایت سازمان صحی جهان، با کمک اتحادیه اروپا می باشند.
داکتر راضیه می گوید: «در طول موج چهارم پاندیمی کووید-۱۹، شاهد افزایش تعداد مریضانی هستیم که به شفاخانه مراجعه می‌کنند و اکثر آنها دارای مریضی های ضمنی دیگر نیز هستند. به عنوان کارکنان بخش صحی، ما همچنان از آنها مراقبت می کنیم، در حالی که در شرایط بسیار سختی کار می کنیم. نقش من نجات جان مردم است و به خدمت به مردمم ادامه خواهم داد.»
زنان کارمند بخش صحی نقش های بسیاری را در سیستم صحی ایفا می کنند. آن ها می توانند داکتر، نرس، قابله، دواساز، کارشناسان لابراتوار ها، اپیدمیولوژیست، صفاکار و یا کار آموز باشند. در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند راضیه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
شمسیه، مانند میلیون ها افغان، به دلیل افزایش سطح ناامنی در شهرش از خانه اش رانده شد. شمسیه به همراه پدر و مادر و خواهرانش اکنون در یک کمپ زندگی می کند که افرادی مانند او که در جستجوی یافتن پناهگاهی در داخل کشور خانه های خود را ترک کرده اند، تمام تلاش خود را برای ساختن یک زندگی جدید انجام می دهند. سفر از خانه برای شمسیه ازسن ۱۲ سالگی و زمانی که پدر و مادرش دیگر توان مالی پرداخت هزینه تحصیل او را نداشتند، آغاز شد.
خانواده شمسیه ابتدا به کابل رفتند تا فرصت های اقتصادی بهتری را دنبال کنند. اکنون آنها در یک کمپ در مزارشریف زندگی می کنند، جایی که شمسیه در یک دوره آموزشی توسط سازمان بین المللی کار مربوط به ملل متحد نحوه قالین بافی را آموخت. شمسیه در ۲۷ سالگی تنها نان آور خانواده اش است و همزمان اداره کننده کسب و کاری است که یکی از سنت های باستانی افغانستان به شمار می رود.
هیچ کس نباید خانه و کاشانه خود را ترک کند و انتخاب این کار همیشه یک انتخاب سخت است. برای حصول اطمینان از این که مردم آنچه را که برای شروع دوباره زندگی خود نیاز دارند را دارا می باشند، سازمان ملل متحد آن جا حضور است.
۳.۵ میلیون افغان در جستجوی یافتن پناهگاهی در سایر نقاط کشور خانه های خود را ترک کرده اند. در روز جهانی زن، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند شمسیه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
آمنه متوجه شد چیزی متفاوت در مورد زایمان فیروزه وجود دارد - نوزاد دیگری در راه بود. دستورالعمل های مرکز صحی خانواده به قابله هایی مانند آمنه توصیه می کند که به تنهایی اقدام به زایمان دوقلوها نکنند، اما وضعیت نامطمئن فیروزه به این معنی بود که انتقال او به یک مرکز صحی دیگر بسیار خطرناک بود و در هر صورت، اکثر این مراکز صحی به دلیل وخامت اوضاع امنیتی بسته شده بودند. آمنه از ترس سلامتی مریضش فورا برای دریافت کمک با شماره مخصوص کمک به قابله ها تماس گرفت.
شماره مخصوص کمک به قابله ها مربوط به صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز در هفته به قابله ها در افغانستان مشاوره از راه دور ارائه می دهد. این شماره رایگان که در سال ۲۰۱۶ راه اندازی شد، توسط دو متخصص زنان و دو قابله کار می کند. آن ها از طریق این شماره مشاوره، ارجاع و دستورالعمل های قدم به قدم را ارائه می دهند تا داکتران را از طریق روش های پیچیده و گاهی نجات دهنده هدایت و کمک کنند.
در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند آمنه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
مریم، ۱۶ ساله، که در ولایت هرات زندگی می کند، می گوید: "من عاشق طراحی هستم، اما والدینم توانایی خرید کاغذ یا رنگ برای من را ندارند." چون حالا نمی توانم به مکتب بروم، فقط در خانه می مانم. برنامه Spotlight/SI در افغانستان، در کنار سایر فعالیت ها، فضاهای امنی ایجاد می کند که در آن دختران و زنانی مانند مریم می توانند در زمان ناامنی و بحران به حمایت های روانی - اجتماعی، یادگیری و سایر خدمات دسترسی داشته باشند.
مریم از فضاهای امنی که توسط برنامه مرکز توجه SI و شرکای آن تسهیل شده است برای رسامی استفاده می کند، به این امید که روزی بتواند تحصیلات خود را به پایان برساند و نقاش شود. پدر مریم اکنون سایر اعضای محل خود را تشویق می کند تا دختران خود را به این فضاهای امن برای یادگیری و دریافت خدمات روانی - اجتماعی و سایر خدمات بفرستند.
بیش از هفت ماه است که دختران نوجوان در سراسر افغانستان از رفتن به مکتب منع شده اند. در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند مریم می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
حمیده بیش از ۱۶ سال به عنوان سارنوال، تحقیق کننده مستقل و رهبر جامعه مدنی در افغانستان فعالیت کرده بود. پناهگاه حفاظت از زنان که قبلا توسطه حمیده اداره می شد، مانند بسیاری دیگر از این مراکز در سراسر کشور، اکنون بسته شده است. این پناهگاه، که با مشارکت نهاد برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان مربوط به ملل متحد اداره می شد، میزبان زنان و کودکان شان بود. این زنان و کودکان در صورت عدم وجود این پناهگاه در دام سوء استفاده گرانی می افتادند که از دست آن ها فرار می کردند. در این پناهگاه ها، زنان یاد می گرفتند که چگونه بخوانند و بنویسند و مهارت های جدیدی کسب کنند که فراگیری این مهارت ها به آنها امکان می دهد تا از نظر اقتصادی مستقل شوند. آنها همچنین برای غلبه بر مشکلات روحی و روانی و تعامل با یکدیگر، مشاوره دریافت می کنند و داستان های خود را به شیوه ای شفابخش به اشتراک می گذارند.
امروز حمیده هنوز در افغانستان است و از حقوق زنان و دختران افغان دفاع می کند. او هر روز با زنانی که به پناهگاهش می آمدند در تماس است. او از طریق تلفن مشاوره ارائه می دهد، اما می داند که این کار برای آن دسته از زنانی که با سوء استفاده کنندگان خود در یک مکان محبوس هستند کافی نیست.
تخمین زده می شود که از هر ۱۰ زن افغان ۹ نفر در طول زندگی خود نوعی خشونت خانگی را تجربه می کنند. سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند حمیده ایستاده است و از بازگشایی خدمات نجات بخش مانند مراکز حفاظت از زنان در سراسر کشور حمایت می کند.
فضیله، مانند بسیاری از زنان همکارش که در برنامه خدمات هوایی بشردوستانه سازمان ملل متحد (UNHAS) که توسط برنامه جهانی غذا اداره می شود، کار می کند خاطرنشان می سازد: «می خواهم روزی پیلوت شوم.» برنامه UNHAS در هر زمان و هر مکانی که هیچ کس دیگری نمی تواند پرواز کند، پرواز می کند. اقلام حیاتی مانند غذا را تحویل می دهد، و کارشناسان بشردوستانه را به جایی که بیشتر مورد نیاز است منتقل می کند.
در افغانستان، UNHAS تیمی از زنان را که در شرایط فعلی همچنان به محل کار خود می روند و به کشور خود خدمات اساسی را ارایه می کنند، استخدام می کند. علی رغم موانعی که بسیاری از زنان مانند آنها اکنون در افغانستان با آن مواجه هستند مانند محدودیت هایی در حقوق آنها برای کار، آموزش و آزادی گشت و گذار، آن ها هنوز هم به محل کار خود حاضر می شوند. هنگامی که بحران شدیدی رخ می دهد - مانند آنچه که افغانستان در حال حاضر با آن مواجه است، سازمان ملل متحد به ارائه گزینه های امن حمل و نقل برای امدادگران و همچنین ارایه کمک های نجات بخش به مناطق صعب العبور ادامه می دهد.
حدود ۲۴،۴میلیون نفر در حال حاضر در افغانستان به کمک های بشردوستانه نیاز دارند که نیمی از آنها زن یا دختر هستند. در روز جهانی همسبتگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند فضیله می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
بیست و دو سال پیش، حمیده افغانستان را به دنبال یافتن فرصت های بهتر برای خود و خانواده اش ترک کرد. جنگ او را مجبور کرده بود تا همه چیز را رها کند و به ایران مهاجرت کند. حمیده در یک مزرعه کار می کرد و ۱۶ سال پس از ترک خانه اش، با هدف اداره مزرعه خودش به افغانستان بازگشت. خانه برای حمیده و خانواده اش جایی بود که آن ها در آن احساس راحتی می کردند – اما ولایت زادگاهش هنوز امن نبود و وضعیت اقتصادی در سراسر کشور وخیم بود.
حمیده و خانواده اش به مزارشریف و در یک کمپ مربوط به آوارگان داخلی نقل مکان کردند. افرادی که مجبور بودند خانه های خود را ترک کنند اما از مرزهای بین المللی نتوانسته بودند عبور کنند. در اینجا، مهارت های مربوط به کشت و زراعت او توسط سازمان بین‌المللی کار سازمان ملل متحد بهبود یافت و باعث شد تا دانش او با مهارت های مدیریتی و مالی نیز تجهیز شود. اکنون حمیده مزرعه کوچکی را اداره می کند.
اگرچه ۸۰ درصد غذای جهان از طریق مزرعه هایی در مقیاس کوچک تولید می شود. سهم زنان دهقان در این مزارع اغلب زیاد مورد توجه قرار نمی گیرد. به عنوان یک دهقان که مزرعه خود را اداره می کند، حمیده به خانواده خود غذا می دهد و به اقتصاد کشورش کمک می کند. سازمان ملل متحد در افغانستان با زنان و مردان همکاری می کند تا موانعی که آن ها در امر تامین معیشت خود و خانواده های شان با آن روبرو اند را از بین ببرد و در عین حال سرمایه گذاری مجدد را برای امرار معاش شان ترویج کند.
افغان ها یکی از بزرگترین جمعیت های پناهجویان در سراسر جهان را تشکیل می دهند. ۲،۶میلیون پناهنده افغان در سراسر جهان ثبت نام شده اند که 2.2 میلیون از این تعداد تنها در کشورهای ایران و پاکستان ثبت شده اند. در روز جهانی همسبتگی زنان – مانند هر روز دیگری – سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی چون حمیده ایستاده است تا اطمینان حاصل کند که آن ها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
1 of 5
داستان
08 March 2022
۲۴.۴ میلیون تن در افغانستان به کمک های عاجل بشری نیاز دارند. نصف این نیازمندان را زنان و دختران تشکیل میدهد. روایت تلاش و مجادلهٔ شانرا درینجا بخوانید.
دسترسی زنان به فضاهای امن در بیرون از خانه در جلال آباد محدود است. هنگامی که مرضیه، یک از رهبران زن جامعه، در مورد فعالیت های برنامه اسکان بشری سازمان ملل متحد و شرکای آن در جامعه خود شنید، کمپینی را برای متقاعد کردن همه مردان و زنان محلی برای رای دادن به ساختن پارکی برای زنان آغاز کرد. این پروژه اجتماعی واقعاً رای آورد و جلال آباد اکنون یک منطقه سبز برای زنان دارد.
یکی از باشندگان شهر جلال آباد در این باره می گوید: «زنان تصمیم گرفتند در منطقه ما در اینجا یک پارک بسازند، زیرا آنها به اهمیت یک منطقه سبز برای زنان پی برده بودند. اکنون ما قدمی به سوی انسانیت واقعی برداشته ایم که در آن همه زنان و مردان دارای حقوق و مسئولیت های یکسان هستند.» رهبران جامعه مانند مرضیه نه تنها در حمایت از برنامه های ابتکاری بلکه همچنین در برنامه ریزی، اجرا و نظارت پروژه نقش فعالی داشتند.
در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند مرضیه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
مادر شبانه می گوید: «من خطرات ازدواج زودهنگام را درک کردم و تصمیم گرفتم شبانه را از اتفاقی که برای دختر اولم افتاد در امان بدارم. اما شوهرم نمی‌خواست به من گوش دهد.» شبانه ۱۳ ساله است. مادرش از حفاظت او دست نکشید و برای او از یکی از مراکز امنی که توسط برنامه ابتکار Spotlight و شرکای آن در ولایت هرات اداره می شود، مشاوره های لازم را گرفت.
مشاوران این مرکز با پدر شبانه درباره تمام جنبه های ناخوشایند ازدواج زودهنگام و مسئولیت های پدر برای محافظت از دخترانش صحبت کردند. در مرکز امن، شبانه و خانواده اش غذا نیز دریافت کردند و پدرش شغل کوچکی در فروش سبزیجات پیدا کرد. او اکنون دیگر علاقه ای ندارد که شبانه را شوهر بدهد.
در حال حاضر ۲۴،۴ میلیون نفر در افغانستان (که بیش از نیمی از جمعیت این کشور است) به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. این بحران وخیم بسیاری از خانواده ها را وادار می کند تا به اقدامات ناامید کننده ای مانند کار کودکان و ازدواج زودهنگام متوسل شوند. در روز جهانی زن، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار دختران نوجوانی مانند شبانه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
زهرا در جلسات خیاطی که توسط سازمان بین المللی کار مربوط به ملل متحد در مزارشریف برگزار شد، شاگر ممتاز صنف خود و الهام بخش دیگر شاگردان بود. شرایط سخت مالی زهرا و خانواده اش را مجبور کرد در خیمه زندگی کنند. اما تعهد او به یادگیری مهارت های جدید و استعدادش در خیاطی به زهرا کمک کرد تا خود و خانواده اش را از فقر بیرون بکشد.
در مدت 8 ماه پس از اتمام دوره آموزشی، درآمد جدید زهرا هزینه ساخت اتاقی را تکمیل کرده بود که بتواند با خانواده خود در آنجا زندگی کند. او همچنین توانست کسب و کار خیاطی خود را گسترش دهد و توانست یک موتر سایکل خریداری کند که اکنون توسط شوهرش برای تحویل کالا در بازار استفاده می شود. زهرا امیدوار است تا پایان سال بتواند اتاق دیگری را به خانه اش اضافه کند و شرایط زندگی خانواده اش را بهبود بخشد. هدف بزرگ او این است که بتواند به فرزندانش کمک کند تا تحصیلاتی را دریافت کنند که همیشه آرزو می کرد آن ها فرا بگیرند.
هیچ کس نباید مجبور شود در یک خیمه زندگی کند، اما وقتی این اتفاق می افتد، سازمان ملل متحد آن جا است تا اطمینان حاصل کند که مردم آنچه را که برای بیرون کشیدن خود از فقر و شروع یک زندگی بهتر نیاز دارند، در اختیار دارند. در روز جهانی همسبتگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند زهرا می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
«هر روز صبح که گاوها را به چراگاه می بردیم، به تپه روبروی مکتب پسرانه می رفتم و مکتب را تماشا می کردم.» بسمینه که در ولایت خوست بزرگ شده است، در ادامه می افزاید: «قبل از اینکه بفهمم مکتب به چه معناست، مکتب را دوست داشتم.» مکتب از قریه بسمینه خیلی دور بود و پدرش نگران بود که اگر او به مکتب برود در امان نباشد و جامعه و خانواده در مورد آنها قضاوت بد کنند.
یک روز، فریبا، معلم یک برنامه سواد آموزی که توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و شرکای آن در سراسر افغانستان اداره می شد، به خانه آنها آمد. فریبا به دنبال دخترانی مثل بسمینه بود که مشتاق خواندن و نوشتن بودند تا به صنف سواد آموزی او بپیوندند. مادر بسمینه دوباره با بی میلی شوهرش مواجه شد، اما این بار دست از تلاش برنداشت – مکتب در قریه آنها تأسیس شد و معلمان همه زن بودند. سالها گذشت و بسمینه از پوهنتون به عنوان شاگرد ممتاز صنف خود فارغ التحصیل شد. او اکنون به عنوان مشاور ارشد برای یک سازمان بین المللی در افغانستان کار می کند. اگر فریبا - اولین معلم بسمینه - سالها قبل دروازه خانه او را نمی زد، هیچ کدام از اینها ممکن نبود.
در روز جهانی همبستگی زنان مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنان و دخترانی مانند بسمینه، مادرش، و معلم فداکارش، فریبا، می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
نبیلا و خانواده اش به دلیل ناامنی در ولایت خود مجبور به ترک خانه خود شدند. در سال ۲۰۰۷، آنها به افغانستان بازگشتند، اما زادگاه آنها هنوز به اندازه کافی امن نبود که امکان اسکان مجدد را فراهم کند، بنابراین آنها به یک کمپ در مزارشریف پناه بردند. نبیلا در حین زندگی در کمپ مهاجرین یاد گرفت که چگونه گلدوزی کند. نبیلا که قبلاً بیکار بود و پدر و مادرش به کمک های درمانی نیاز داشتند و نمی توانستند کار کنند، اکنون تنها نان آور خانواده اش است.
نبیلا یکی از ۵،۵ میلیون آواره داخلی افغانستان است که در جستجوی یافتن پناهگاهی در داخل کشورشان از خانه خود گریخته اند. در روز جهانی همسبتگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند نبیلا می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
منصوره قبلاً محصل کمپیوتر ساینس در پوهنتون بلخ بود، اما سقوط دولت منتخب دموکراتیک در افغانستان، منصوره را مجبور کرد از صنف درسی بیرون شده و به خانه اش بنشیند. تکنالوژی همیشه اشتیاق و علاقه ی اصلی او بوده است، بنابراین زمانی که او از برنامه های حمایتی سازمان بین المللی کار مربوط به ملل متحد آگاه شد، برای یک کارگاه تعمیرات موبایل ثبت نام کرد. اکنون، او در حالی که خدمات نرم افزاری را برای مشتریان زن در یک مغازه در مزارشریف ارائه می کند، در عین زمان به زنان دیگر آموزش می دهد تا چگونه گوشی موبایل را تعمیر کنند.
منصوره از اینکه می تواند به درآمد خانواده کمک کند و برای تحصیلش پس انداز کند، سپاسگزار است، اما مشتاق بازگشت به پوهنتون نیز است. او آرزو دارد روزی کاروبار تعمیرات مربوط به خودش را اداره کند. سازمان ملل متحد بر این باور است که زنان و دختران باید بتوانند تحصیلات مورد علاقه ی خود را دنبال کنند.
میلیون ها شاگرد افغان - آینده سازان کشور - که مجبور به تحمل عواقب بحران های متعدد هستند، از رفتن به مکتب بازمانده اند. در روز جهانی همسبتگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند منصوره می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
زرینه که در یک قریه در افغانستان به دنیا آمد، هر کاری که از دستش بر می آمد برای فراگیری تحصیل انجام داد. با این حال، خانواده او فقط تا صنف دوم اجازه حضور در مکتب را به او دادند. مادرش اما تسلیم نشد و زرینه را تا صنف دوازدهم در خانه آموزش داد. زرینه سپس به شهری نقل مکان کرد و به مدت سه سال در سطح عالی تحصیل کرد - تا اینکه خانواده اش تصمیم گرفتند که او دیگر نمی تواند در پوهنتون تحصیل کند. زرینه که حمایت مادرش را در راه تحصیل با خود داشت، تسلیم نشد و دوره تحصیلی خود را در ترکمنستان ادامه داد و در آنجا در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد. اما در نهایت به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور به توقف دوره تحصیل خود شد.
زرینه پس از بازگشت به افغانستان در یک کارخانه صابون سازی کار پیدا کرد و اکنون گاهی اوقات پروسه تولید این کارخانه را رهبری می کند. زرینه در اوقات فراغت خود شعر می سراید. مجموعه ای از شعرهای او در حال آماده سازی است و قرار است در اروپا منتشر شود. زرینه آرزو دارد روزی کارخانه صابون سازی خودش را اداره کند.
هر روزی که دختری از تحصیل باز می ماند، در حقیقت فرصتی است که برای خودشان، خانواده شان و برای جامعه از دست رفته است. در افغانستان، ۶۰ درصد از ۴،۲ میلیون کودکی که قبل از بحران انسانی اخیر در مکتب ثبت نام نکرده بودند، دختر بودند. در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند زرینه می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
زینب ۱۷ ساله دو خواهر و دو برادر دارد. آنها با مادرشان که تمام کارهای خانه را انجام می دهد و پدرشان که شغل آزاد دارد در یکی از روستاهای ولایت هرات زندگی می کنند. زمانی که زینپ برای اولین بار وارد فضای امن دختران که توسط برنامه Spotlight و شرکای آن اداره می شود، گردید او بسیار ترسیده بود. او از تندخویی پدرش صحبت می کرد، از این که پدرش همواره بر سر او فریاد می زند و حتی او را لت و کوب می کند زیرا او هنوز تمایلی به ازدواج ندارد.
مددکار اجتماعی که به زینپ در فضای امن دختران کمک می کرد، توانست توصیه های عملی در مورد چگونگی صحبت کردن درباره نگرانی هایش به مادرش و عالمان دینی به او ارایه کند. در نهایت پدر زینب فهمید که او چقدر ترسیده است. اوضاع به آرامی در خانه بهتر شد و زینب دیگر برای ازدواج تحت فشار قرار نگرفت.
حدود ۲۸ درصد از زنان افغان بین ۱۵ تا ۴۹ سال قبل از سن ۱۸ سالگی ازدواج کرده اند. در روز جهانی همبستگی زنان، مانند هر روز دیگری، سازمان ملل متحد در افغانستان در کنار زنانی مانند زینب می ایستد تا اطمینان حاصل کند که آنها آنچه را که برای زندگی به انتخاب خود نیاز دارند را دارا می باشند.
1 of 5
خبرنامه
20 February 2024
سازمان ملل متحد پس از زلزله‌های سال گذشته در هرات به 402.9 میلیون دلار برای بازسازی نیاز دارد.
کابل، 21 فبروری 2024: سازمان ملل متحد، بانک جهانی، اتحادیه اروپا و بانک توسعه آسیایی برای کمک رسانی پس از فاجعه به ولایت هرات که در اکتبر 2023 توسط زلزله آسیب دیده بود، به گونه مشترک گزارش ارزیابی نیازسنجی تهیه و منتشر کردند. این گزارش جامع میزان فاجعه را نشان می دهد که تا 217 میلیون دلار خسارت فیزیکی مستقیم و 78.9 میلیون دلار خسارت دیگربه جا مانده است. این ارزیابی نشان میدهد که برای رسیدگی به این فاجعه نیاز فوری 402.9 میلیون دلار برای بازسازی زیرساخت های اساسی در این ولایت است.بخش مسکن که بیشترین آسیب را دیده است، 41 درصد ازبودجه درخواستی (164.4 میلیون دلار) برای بازسازی را به خود اختصاص داده است. این زمین لرزه به 49 هزار و 578 خانه خسارت وارد کرد که از این تعداد 13 هزار و 516 خانه به طور کامل تخریب شد. آموزش و پرورش دومین بخش آسیب دیده است و در حال حاضر 180000 دانش آموز و 4390 معلم دچار مشکل هستند. بخش کشاورزی که منبع بیشترین اشتغال و درآمد در مناطق آسیب‌دیده است، با شکست‌های قابل توجهی مواجه شده است.مجموعه زمین لرزه های 7، 11 و 15 اکتبر بیش از 1500 کشته و بیش از 2600 مجروح بر جای گذاشت. این ارزیابی که از لحاظ فنی توسط برنامه انکشافی ملل متحد هدایت می شود، تحلیلی جامع از اثرات مخرب زلزله در هرات ارائه می دهد. این ارزیابی شامل 9 منطقه با جمعیتی در حدود 2.2 میلیون نفر است. این نشان می دهد که بیش از 275000 نفر تحت تاثیر قرار گرفته اند. از این میان 17358 زن باردار، 17146 کودک، 3976 خانوار دارای معلولیت شدید، 3207 خانوار سالمند، 6806 خانوار سرپرست زن، 3176 نفر مبتلا به بیماری های مزمن و 147000 کودک زیر 18 سال هستند. ولسوالی های هرات، انجیل و زنده جان بیشترین آسیب را دیده اند و مناطق دورافتاده و اقشار آسیب پذیر بیشترین زیان را متحمل شده اند.این ارزیابی علاوه بر بررسی آسیب و نیازهای توانبخشی، تأثیرات کلان اقتصادی و انسانی گسترده تر را نیز بررسی می کند و اصولی را برای چارچوب جامع توانبخشی پیشنهاد می کند. این سازمان در مورد فقر گسترده مداوم، بهبود کند اقتصادی، بیکاری، بی ثباتی سکتور بانکی، اثرات نامطلوب بر سلامت روان و رفاه، و آسیب پذیری اقلیمی، که چالش های اقتصادی جاری افغانستان را تشدید می کند، هشدار می دهد.زلزله هرات جوامع آسیب پذیری را تحت تاثیر قرار داد که مقاومت محدودی برای مقابله با تکان های متعدد در آن واحد داشتند. این ولایت یکی از مناطق با بیشترین تعداد بیجاشدگان داخلی در افغانستان است. جابجایی به دلیل منازعات و خشکسالی دسترسی به خدمات، زمین و سرپناه را به شدت تحت تاثیر قرار داده و منجر به اتخاذ شیوه های نامناسب شده است. این فاجعه سطح ناکافی خدماتی را که قبل از زلزله وجود داشت تشدید کرد.زمین لرزه چالش های مبتنی بر جنسیت را تشدید کرد و بیشترین ضربه را به مشاغل تحت رهبری زنان وارد کرد - حدود 60 تا 70 درصد آسیب دیدند و تنها 10 درصد فعالیت خود را از سر گرفتند. این امر وضعیت زنان و دخترانی را که در حال حاضر با محدودیت های شدید مواجه هستند، تحت تاثیر قرار داده است، آنها از بسیاری از عرصه های زندگی روزمره و عمومی محروم هستند و به کار و تحصیل دسترسی ندارند.این گزارش شکاف های قابل توجهی را در آمادگی و واکنش در برابر بلایا در هرات، به ویژه در مناطق روستایی با مسکن های کمتر مقاوم در برابر زلزله، نشان می دهد. تأثیر نامتناسب بر زنان (میزان مرگ و میر زنان 58 درصد) نیاز به ابتکارات پاسخگوی جنسیتی و حمایت مناسب از اقشار مختلف جمعیت را برجسته می کند. اقدامات بعدینیازسنجی پس از فاجعه (PDNA) بر نیاز حیاتی برای انتقال از کمک های بشردوستانه فوری به توانبخشی طولانی مدت تاکید می کند. راهبردهای بازیابی باید ایجاد تاب‌آوری جامعه، خدمات بازسازی، ساخت مسکن مقاوم در برابر زلزله، تأمین معیشت، امنیت اجتماعی و دسترسی به خدمات اساسی، به‌ویژه برای خانواده‌هایی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، در اولویت قرار دهند. نیازسنجی پس از فاجعه (PDNA) از اصول بازسازی خوب، با تاکید بر توانمندسازی زنان، کاهش خطر بلایا و انعطاف پذیری در برابر تغییرات اقلیمی حمایت می کند.«ما به عنوان سازمان ملل متحد و شرکا، در این شرایط سخت در کنار مردم افغانستان ایستاده ایم. یافته های نیازسنجی پس از فاجعه (PDNA) تاثیر عمیق زمین لرزه در هرات را نشان می دهد. ما متعهد هستیم که نه تنها نیازهای فوری را برآورده کنیم، بلکه به آنها پاسخ دهیم. برای اطمینان از بهبودی پایدار و اساسی برای آسیب‌دیدگان از زلزله. این فاجعه فرصتی را برای بازسازی جوامع قوی، فراگیر و انعطاف‌پذیر ارائه میدهد. نیازسنجی پس از فاجعه (PDNA) طرحی برای بهبود ارائه می‌کند که هدف آن ایجاد آینده‌ای بهتر برای افراد آسیب‌دیده است» ایندریکا راتوات، معاون نماینده ویژه دبیرکل، مقیم و هماهنگ کننده امور بشردوستانه.این ارزیابی اولیه چند سازمانی مشترک پس از آگوست 2021 عزم جهانی را برای رسیدگی به نیازهای جوامع آسیب دیده از بلایا و حمایت از بهبود آنها نشان می دهد. این ارزیابی در اکتبر 2023 آغاز شد بر اساس داده های میدانی، داده های عمومی و سنجش از دور انجام شده است. شرکای نیازسنجی پس از فاجعه (PDNA) امیدوارند که این ارزیابی به اطلاع بازیگران کلیدی در مورد نیازهای مرتبط با بلایا و بهبود تلاشهای ملی و بین‌المللی برای بسیج حمایت برای بازیابی به موقع کمک کند. بانک انکشاف آسیایی، اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد و بانک جهانی به تعهدات خود برای کمک به مردم افغانستان و تضمین بهبودی قوی برای آسیب پذیرترین افراد، به ویژه زنان و دختران، می ایستند. برای سوالات فنی، لطفا با لویس فرانسیسکو تایس سانتا کروز به تماس شوید:luis.francisco.thais@undp.orgmunisa.rashid@undp.org لینک گز ار ش به انگلیش: Post-Disaster Needs Assessment (PDNA)
1 of 5
خبرنامه
29 August 2023
سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) بمنظور حمایت از پروژه های آبیاری مبتنی بر رهبری جامعه برای افزایش سطح تولید محصولات زراعتی در افغانستان از سوی دولت چاپان وجوه مالی دریافت می نماید
۲۸ اگست ۲۰۲۳ – کابل، افغانستان: سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) با مشارکت دولت جاپان و تسهیل اداره بین المللی همکاری های جاپان (JICA) یک پروژه چهارساله را با بودجه مجموعی ۹.۵ میلیون دالر آغاز نموده است. هدف این پروژه ازدیاد مقدار زمین های زراعتی، بالابردن سطح تولیدات غذایی، تقویت امنیت غذایی و بهتر ساختن معیشت بیش از ۱۲۶۰۰ تن مردان، زنان و اطفال فقیر در ولایت کنر در شرق افغانستان میباشد. همچنان این پروژه، فواید مستقیم محیط زیستی برای اهالی محل، محافظت علفچرهای زیر تهدید و تغذیه منابع حیاتی آب های زیرزمینی، به ویژه در زمینه اثرات فزاینده تغییر اقلیم را فراهم میسازد.
زراعت وابسته به آب است. ازدیاد نفوس و افزایش اثرات تغییر اقلیم، دسترسی به آب را در سراسر افغانستان، کشوریکه بیشتر از ۷۰ فیصد از تولیدات غذایی آن وابسته به آبیاری میباشد، بسیار مهم ساخته است. این پروژه، کانال موجوده نورگل را در ولایت کنر بازسازی نموده، که سبب بهبود حجم و پایداری آب برای آبیاری و تولید محصولات زراعتی و همچنان زمین های زراعتی که تحت پوشش کانال مذکور است را درحدود۷۰ هکتار افزایش داده که در مجموع ۶۴۳ هکتار زمین می گردد. همچنان منجر به افزایش تولید کُلی زراعت و افزایش سطح تولید حد اقل ۱۲ در صد می شود. مهمتر از همه، این پروژه به خانواده های فقیر و آنهایکه از ناامنی غذایی رنج میبرند، این امکان را میدهد تا بجای کشت گندم در یک فصل سال، غله‌جات دیگر را نیز کشت نموده و باعث افزایش درآمد، انعطاف پذیری و امنیت غذایی در منطقه تحت پوشش این پروژه گردد. مزایای دیگر این پروژه برای جوامع این ولایت عبارت اند از، کمک نمودن بیشتر از ۲۰۰۰ هکتار علفچر زیر تهدید ذریعه غرس نمودن انواع مختلف نهال های سازگار با محیط و تغذیه منابع حیاتی آب های زیرزمینی میباشد. قابل یاد آوریست که این پروژه به ادامه پروژه زمین سبز که توسط داکتر تیتسو ناکامورا و خدمات صحی صلح جاپان (PMS) برای بازسازی سیستم های آبیاری در حوزه دریایی کنر در سال ۲۰۰3 آغاز یافته بود، میباشد. پروژه PMS درسال ۲۰۲۳ به مقدار ۲۳۸۰۰ هکتار زمین خشکه و للمی را به ساحات سبز تبدیل ساخت که مستفید شونده گان آن به بیش از ۶۵۰،۰۰۰ تن میرسید.
در محفل امضأ تفاهم نامه همکاری این پروژه امروز در کمپ ICON، جلالمتآب تکاشی اوکادا، سفیر جاپان در افغانستان فرمودند: "تغییر مؤثر با پروژه زمین سبز نه تنها غذا، آب و معیشت بلکه امیدواری ها را نیز برای مردم به ارمغان آورد. این موفقیت نشانه از زحمت کشی و انعطاف پذیری مردم افغانستان میباشد. دولت جاپان یکجا با سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) بالای پروژه میراثی داکتر ناکامورا در راستای توانمندسازی جوامع محلی بمنظور مدیریت منابع گرانبهای آب و انکشاف پایدار زراعت کار می نماید. دولت جاپان به کمک های خود به افغان ها ادامه میدهد تا اینکه آنها بتوانند زنده گی شان را دوباره ساخته و باردیگر به پای خود ایستاده شوند."
سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) از حمایت به موقع و دوامدار کشور جاپان برای پیشرفت زراعت، حمایت آبیاری، پایه گذاری مصونیت غذایی، و بالا رفتن سطح زندگی جامعه که در بسیاری از بخش های افغانستان است، ابراز امتنان می نماید. آقای ریچارد ترینچارد، نماینده سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) در افغانستان بیان نمود: "آب حیات است. آب غذا است. دسترسی به آب در سراسر افغانستان و به خصوص برای خانواده های فقیر و عدم مصونیت غذایی که در دهات استند، با ارزش است. باتوجه به اثرات فزاینده تغییر اقلیم که مردم را در ساحات روستائی تحت تاثیر قرار داده است، کمک های سخاوتمندانه دولت جاپان در راستای بالا بردن سطح تولیدات زراعتی، تقویت امنیت غذایی، انعطاف پذیری معیشت آسیب پذیر ترین و فقیر ترین دهاقین و کمک به محافظت منابع علفچر و آب های زیرزمینی افزایش چشمگیری خواهد داشت. ایشان اضافه نمودند: "توانمندسازی جوامع محلی برای رسیدگی به چالش های مدیریت آب نه تنها انسجام اجتماعی را بهبود بخشیده، بلکه مالکیت جامعه و پایداری نتایج پروژه را نیز تقویت می نماید."
تقویت زیربناهای آبیاری بمنظور بلندبردن امنیت غذایی
این پروژه ظرفیت ملی را برای مدیریت و استفاده سیستم های آبیاری با استفاده از روش تنش رطوبت نبات (PMS) را ایجاد می نماید. این پروژه با استفاده از روش مذکور، انکشاف زیربناهای آبیاری پایدار، حصول اطمینان از تأمین آب دوامدار برای جوامع پائینی جریان آب که معیشت شان وابسته به زراعت میباشد، را به حمایت مردم عملی می نماید. این پروژه در مطابقت با رهنمود روش تنش رطوبت نبات (PMS) بالای حفظ ساختمان های آبیاری کاربردی که دربرگیرنده سربند کانال، دروازه های کنترولی، ساختمانهای تقلیل دهنده سیلاب، پلچک ها، تقسیم کنندگان، ناوه های کانکریتی کانال، ساختمانهای کنترول کننده، ساختمانهای کنترول کننده ترسبات کانال و ذخیره آب، دروازه های هدایت دهنده و بازسازی شاخه ها و یا کانال های دومی میباشد، تمرکز می نماید.
به عنوان یک بخش جدا ناپذیر از پروژه، مدیریت آبریزه و فعالیت های برداشت آب باران بر مدیریت سیلاب و کاهش جریان های سریع آب باران در مناطق حوضه آبریز متمرکز خواهد بود. این اقدامات شامل غرس نهال های سازگار با محیط، ساختمان ذخیره های آب کوچک، چک دم، و سایر اقدامات برای جمع آوری مؤثر آب باران تمرکز می نماید. این فعالیت ها از طریق مشوره با نمایندگان مردم برای بهبود ظرفیت انتقال کانال تعین میشود و در نتیجه تأمین آب قابل اعتماد در سیستم های آبیاری تضمین میشود.
متخصصین روش تنش رطوبت نبات (PMS) به تعداد بیشتر از ۱۰۰ تن از متخصصین تخنیکی را به روش مذکور آموزش خواهند داد. علاوه بر این، به تعداد بیشتر از ۱۱۰ تن از افراد جوامع در زمینه حفظ و مراقبت آموزش دریافت خواهند نمود که آنها را قادر میسازد تا سیستم های آبیاری را بشکل مؤثر و پایدار مدیریت نموده و از نتایج و اثرات دراز مدت آن اطمینان حاصل نمایند.
در افغانستان، سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) به افزایش انعطاف پذیری در ۳۴ ولایت کشور، تقویت تلاش ها برای حفظ و احیای معیشت زراعت و ایکوسیستم های محل اختصاص میدهد. این تلاشها شامل جنبه های مختلفی از جمله بهبود سطح تولیدات غذایی، افزایش درآمد نقدی و حفاظت از پیشرفت های حیاتی بخش زراعت است که طی دهه های اخیر از طریق احیای بازار های دهاتی و اقتصاد به دست آمده است.
مخاطبین رسانه ای:
سفارت جاپان در افغانستان
داکتر ابراهیم محمد
ایمیل: ibrahim.mohammad@kb.mofa.go.jp
شماره تماس: +93786078666
سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) در افغانستان
سید مقصود هاشمی
ایمیل: SayedMaqsod.Hashimi@fao.org
شماره تماس: +93787808077
1 of 5
خبرنامه
03 July 2023
سازمان ملل متحد چارچوب ستراتیژیک جدید را برای حمایت از مردم افغانستان راه اندازی مینماید
سازمان ملل متحد در افغانستان امروز چارچوب ستراتیژیک خود را برای افغانستان برای دوره ۲۰۲۳-۲۰۲۵ منتشر کرد که در آن اولویت های این سازمان در حمایت از مردم افغانستان مشخص شده است. چارچوب ستراتیژیک سازمان ملل متحد رویکرد سازمان ملل را برای رسیدگی به نیازهای اساسی انسانی در افغانستان، اولویت دادن به نیازها و حقوق افراد آسیب پذیر، از جمله زنان و دختران، اطفال و جوانان، بیجا شده گان داخلی، عودت کنندگان، پناهندگان، اقلیت های قومی و مذهبی را بیان می نماید.
روزا اوتنبایوا، نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل برای افغانستان گفت: "چارچوب ستراتیژیک ما یک پیشنهاد قوی برای کمک به مردم افغانستان برای رفع نیازهای اولیه انسانی آنها و تکمیل کننده کمک های جاری بشردوستانه نجات دهنده است."
چارچوب ستراتیژیک سازمان ملل متحد در مشورت نزدیک با کشورهای عضو، شرکا و دست اندرکاران ایجاد شده است.
تیم کشوری سازمان ملل متحد و شرکا سه اولویت مشترک تکمیل کننده و تقویت کننده متقابل را شناسایی کرده اند زیرا آنها از نیازهای اساسی انسانی مردم افغانستان حمایت می کند:
خدمات ضروری پایدار در بخش های کلیدی مانند صحت، تغذيه، تعليم و تربیه، استخدام، آب، حفظ الصحة، حفاظت اجتماعی، و حفاظتی که برای همه قابل دسترس، ارزان و میتواند بدون هر گونه تبعیض ارائه گردد.
فرصت های اقتصادی و معیشت تقویتی از طریق ایجاد محیط توانمند که رشد اقتصادی و فراهم کردن فرصت های شغلی مناسب را به ویژه برای گروه های محروم مانند زنان تسهيل می کند.
انسجام اجتماعی، شمولیت، برابری جنسیتی، حقوق بشر، و حاکمیت قانون - به عنوان پیش نیازهای توسعه پایدار و صلح در افغانستان - تقویت مشارکت جامعه مدنی و حمایت از همسویی چارچوب های تنظیمی و قانونی افغانستان با اسناد بین المللی حقوق بشر.
دانيل اندرس معاون نماینده خاص سرمنشی و هماهنگ کننده کمک های بشری سازمان ملل متحد گفت:” سازمان ملل متحد و شرکای آن اذعان دارند که کمک های بشردوستانه به تنهایی برای رسیدگی متداوم به درد و رنج بزرگ و فزاینده انسانی مردم افغانستان در میان مدت و طولانی مدت کافی نخواهد بود “.
چارچوب ستراتیژیک سازمان ملل متحد تمرکز خاصی بر ارائه کمک های اصولی در پاسخ بر محیط محدود کننده روبه افزایش دارد که همه افغان ها به ویژه زنان و دختران با آن روبرو هستند.
ممنوعیت زنان افغان که برای سازمان ملل کار می کنند به محدودیت های اعمال شده قبلی توسط مقامات حاکم برای زنان و دختران افغان می افزاید: علیه زنانی که برای سازمان های غیر دولتی کار می کنند، علیه زنانی که برای سایر نهادهای دیپلوماتیک کار می کنند. جلوگیری از حضور دختران در مؤسسات آموزش متوسطه و عالی؛ علیه دختران و زنانی که از پارک های عمومی، حمام ها و سالون های ورزشی بازدید می کنند.
این و سایر قوانین، فعالیت های فیزیکی زنان و دختران و مشارکت آنها در زندگی اقتصادی، اجتماعی و عمومی را محدود می کند. آقای اندرس گفت:” اینکه سازمان ملل بتواند این چارچوب را به طور کامل اجرا کند، به اقدامات مقامات حاکم و حمایت تمویل کنندگان بستگی دارد.
Link: https://afghanistan.un.org/en/238795-united-nations-strategic-framework-afghanistan
1 of 5
خبرنامه
08 March 2023
در روز جهانی زن، سازمان ملل متحد در افغانستان خواستار پایان فوری محدودیت های شدید بر حقوق زنان و دختران توسط مقامات حاکم شد
در روز جهانی زن، سازمان ملل متحد در افغانستان مجدداً از مقامات حاکم این کشور میخواهد تا محدودیت‌های شدید وضع شده بر حقوق اساسی زنان و دختران را متوقف و لغو نمایند.
از آگست ۲۰۲۱، مقامات حاکم طالبان تمرکز تقریباً منحصر به فردی را بر تحمیل قوانینی کرده اند که اکثر زنان و دختران را عملاً در خانه های خویش محبوس میسازند. این محدودیت‌ها در تضاد با تعهدات حقوق بشری مندرج در اسناد مربوط به حقوق بشر و آزادی های اساسی قرار دارد که افغانستان یکی از کشورهای عضو آن بوده و به آنها ملزم است، و به دورنمای افغانستان برای بهبود پس از چندین دهه جنگ آسیب میرساند.
روزا اوتنبایوا، نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گفت : ” افغانستان تحت تسلط طالبان سرکوب کننده ترین کشور جهان در عرصه حقوق زنان باقی مانده است، و بسیار ناراحت کننده است که شاهد روش های قصدی و سیستماتیک آنها برای منزوی ساختن زنان و دختران افغان از اجتماع هستیم“ .
اوتنبایوا گفت:” حبس کردن نیمی از جمعیت کشور در خانه‌ها در یکی از بزرگترین بحران‌های انسانی و اقتصادی جهان، اقدام بزرگی زیان رساندن برای خود در سطح ملی است. این امر نه تنها زنان و دختران، بلکه تمام افغان ها را برای نسل های آینده به فقر و وابستگی به کمک ها محکوم خواهد کرد. این امر همچنان افغانستان را از شهروندان خود و سایر کشورهای جهان منزوی تر خواهد ساخت.
از آگست سال ۲۰۲۱ الی اکنون یوناما تقریباً یک روند دوامدار از احکام و اقدامات تبعیض آمیز علیه زنان توسط مقامات حاکم را به ثبت رسانده است.
در سپتامبر ۲۰۲۱، مقامات حاکم تعليمات متوسطه دختران را به حالت تعليق درآوردند و با وجود اعلامیه های عمومی بر خلاف آن، با آغاز صنوف درسی در مارچ ۲۰۲۲، این تعلیق را برای مدت نامعلوم تمدید کردند. اگرچه مقامات حاکم گفتند که در حال طی مراحل و تنظيم نصاب تعلیمی مکاتب با ارزش های اسلامی و نورم های فرهنگی هستند، ولی هیچ پیشرفتی در این مورد مشاهده نشده است.
در دسامبر ۲۰۲۲، وزارت تحصيلات عالی مقامات حاکم تحصيلات پوهنتون زنان را به حالت تعليق درآوردند.
محرومیت از دسترسی به تعلیم و تربیه، پیامدهای بی شمار فیزیکی و روانی اجتماعی بالفعل و بالقوه را در پی دارد، از جمله خودکشی، ازدواج زیر سن؛ بچه دار شدن زودرس؛ زیان های ناشی از فقر از قبیل مشکلات صحی، تغذیه، رفاه و مشکلات مالی ناشی از درآمد کمتر؛ ضعف فکری، تصمیم گیری و سرمایه اجتماعی مرتبط به آن؛ و افزایش خطر خشونت خانگی و استثمار و سوء استفاده جنسی.
حق زنان برای سفر یا کار در بیرون از محدوده خانه و دسترسی به اماکن عمومی تا حد زیادی محدود شده است. زنان همچنان از تمامی سطوح تصمیم گیری عمومی کنار گذاشته شده اند.
الیسون دیویدیان، نماینده خاص زنان سازمان ملل متحد در افغانستان گفت:” زنان افغان شجاعت وانعطاف باورنکردنی را در مواجه شدن با حذف مداوم سیستماتیک از خود نشان داده اند. “
وی افزود: ”پیامدهای آسیبی که طالبان بر شهروندان خود وارد می کنند فراتر از زنان و دختران است. این بر همه افغان ها تأثیر می گذارد و در طی نسل ها محسوس خواهد شد. برای ساختن یک افغانستان فراگیر، صلح آمیز و امیدوارکننده، حقوق زنان و دختران باید فورا احیا شود“.
زنان مدافع حقوق بشر که به صورت مسالمت آمیز تظاهرات می کنند مورد هدف، ضرب و شتم و دستگیری قرار گرفته اند. مجموع این احکام، هدایات و قوانین توانایی زنان را در کسب درآمد، دسترسی به مراقبت‌های صحی و آموزش، فرار از خشونت و اعمال حقوق خود، محدود می کند.
در سال ۲۰۲۳، ۱۳.۸ میلیون زن و دختر افغان به کمک های بشردوستانه نیاز دارند - با این حال مقامات حاکم تلاش های بی سابقه کمک های بین المللی را با ممنوعیت کار زنان در سازمان های غیر دولتی، که حتی کار انها در ارایه کمک های حیاتی مهم اند، با مشکل مواجه ساخته است.
برای معلومات بیشتر، لطفا با آدرس های ذیل تماس بگیرید:
یوناما: spokesperson-unama@un.org
دفتر زنان سازمان ملل: media.team@unwomen.org
1 of 5
خبرنامه
21 December 2022
سازمان ملل متحد در افغانستان تصمیم طالبان مبنی بر تعلیق حضور دختران و زنان در پوهنتون ها را محکوم می‌کند و خواستار لغو فوری این تصمیم است
خانواده سازمان ملل متحد و تمامی جامعه بشردوستانه در افغانستان در خشم میلیون ها افغان و جامعه بین المللی در مورد تصمیم مقامات حاکم طالبان مبنی بر بستن پوهنتون ها الی امر ثانی به روی محصلین زن در سراسر کشور شریک است و از مقامات حاکم می خواهد که فوراً از این تصمیم منصرف شوند.
1 of 5
تازه‌ترین منابع
1 / 6
منابع
17 October 2024
1 / 6